museum voor ongebouwd Nederland

Voor een wedstrijd met als thema niet gebouwde Architectuur koos oRb een iconische locatie; Meester Visserplein in Amsterdam. Het meester Visserplein heeft een rijke geschiedenis. De verwoestende tweede wereldoorlog en de naoorlogse stedelijke vernieuwing en infrastructurele uitdagingen hebben meerdere lagen van tegenstrijdige stedenbouwkundige visies op een delicate ruimte in het hart van de stad Amsterdam gelegd, met chaos tot gevolg. In de huidige situatie is hart van het plein in gebruik als kinderspeeltuin, met de originele asfaltweg als begane grond, ideaal voor kinderfietsjes en skelters.

In het ontwerp is het Museum gevormd als een zwart gat, een metafoor voor een toegang tot een alternatieve realiteit; de realiteit van het onbebouwde. De eigenlijke ingang van het museum is via voormalige ondergrondse passage en toegang tot de tramhalte. De begrenzing van het zwarte gat blijft onaangetast en wordt alleen doorboord door de tramlijn – de huidige realiteit – die de begane grond doorboord. De huid van het museum reflecteert en toont het vervormde beeld van het drukke verkeer rondom het museum en de horizon van de stad, alsof het museum niet bestaat voor de mensen die het plein naderen.

Tentoonstellingsruimten in het museum doorsnijden elkaar, alsof er meerdere realiteiten bestaan ​​in dezelfde ruimte. Muren en vloeren worden gedeeltelijk gemaakt van glas, waardoor een tentoonstellingsgebied van verschillende dimensies wordt gecreëerd die de bezoeker uitnodigt om te dwalen, letterlijk en figuurlijk. Soms snijdt de tentoonstellingsruimte met het zwarte gat, en ontstaat er een raam naar de realiteit.

In de aard van het thema was het niet de bedoeling de resultaten van de wedstrijd te realiseren.